Zastanawialiście się kiedyś, jak wiele w medycynie estetycznej zależy od techniki iniekcji preparatu? Moim zdaniem technika dobrana właściwie do preparatu, rodzaju zabiegu oraz efektu, który chcemy osiągnąć, determinuje efekt finalny jako całość.
Postawa zabiegowca
Lekarz podczas wykonywania zabiegu iniekcji preparatu trzyma strzykawkę w ręce dominującej (zależnie od tego, czy jest prawo- czy leworęczny); drugą ręką przytrzymuje i w razie potrzeby rozciąga skórę w miejscu zabiegu.
1. Techniki klasyczne:
Technika liniowa (tunelowa)
Igłę wkłuwa się pod kątem lub stycznie do skóry. Preparat podawany jest w trakcie wycofywania igły. Technikę tę można stosować we wszystkich warstwach skóry.
Zastosowanie:
– korekcja zmarszczek średnio głębokich
– korekcja zmarszczek wkoło ust
– korekcja prostych, wąskich linii
– korekcja zmarszczek znajdujących się blisko siebie
Technika punktowa (wkłuć seryjnych)
Czasami bywa też określana jako „metoda na depozyt”. Wykonuje się iniekcje punktowe w bliskich odległościach pozostawiając niewielkie ilości wypełniacza wzdłuż linii zmarszczek w górnych warstwach skóry właściwej.
Zastosowanie:
– płytkie zmarszczki
– mikrozałamania skóry
2. Techniki nowsze:
Technika wachlarzowa
Iniekcje wykonywane są tak, by pole iniekcji miało kształt wachlarza lub promieni wychodzących z jednego miejsca wkłucia. Igła wkłuwana jest pod kątem 45 stopni. Wypełniacz podaje się podczas jej wycofywania. W tej technice igły nie wycofuje się całkowicie, tylko powtórnie wprowadza pod innym kątem.
Zastosowanie:
– wypełnianie większych powierzchni
– korekcja bocznych obszarów twarzy
– zabiegi wolumetryczne
Technika criss-cross
Nazwę zawdzięcza wzorowi kraty, jaki tworzy igła podczas tunelowania jednej płaszczyzny. Najpierw wykonuje się sekwencję iniekcji liniowych, po których następuje druga seria iniekcji liniowych wykonywanych pod kątem prostym w stosunku do serii pierwszej. Technika ta może być stosowana we wszystkich warstwach skóry. Podczas zabiegów rewitalizacji z reguły stosuje się płytkie (powierzchowne) podanie nieusieciowanych preparatów kwasu hialuronowego. Płytkie zmarszczki niweluje się za pomocą iniekcji nisko usieciowanego kwasu hialuronowego podawanego w środkowe warstwy skóry. W przypadku ubytków objętościowych pracujemy z HA wysoko usieciowanymi wstrzykiwanymi w głębokie warstwy skóry właściwej lub podskórnie.
Pionowe techniki iniekcji
Techniki te najczęściej stosowane są w zabiegach wolumetrycznych. Igłę wprowadza się pionowo na mechaniczną podstawę (np. okostną), umożliwia to precyzyjną depozycję wypełniacza w obszarze zaniku głębokich tkanek miękkich. Najczęściej już pojedyncza punktowa iniekcja nadokostnowa pozwala na poprawę napięcia całego kompleksu tkankowego (od podstawy w górę).
Do technik iniekcji pionowych należą:
– technika filarowa
– technika nadokostnowa
