Wybór potwierdzenia tożsamości płciowej poprzez operację może być jednym z najbardziej ekscytujących i zarazem trudnych kroków w procesie transformacji. Pacjenci opisują to doświadczenie jako „wolność”, ponieważ od tego momentu nie czują się już uwięzieni w ciele, które „nie jest ich”.
GCS (Genital Confirmation Surgery) to procedura, która dokona weryfikowalnych, przełomowych zmian w życiu osoby transpłciowej. Plastyka pochwy / waginoplastyka Jest to zabieg chirurgiczny podczas którego chirurg usuwa penisa i mosznę aby stworzyć estetyczne, żeńskie narządy płciowe. Można wykonać ją trzema różnymi technikami: przy użyciu penisa, moszny lub okrężnicy. Podczas konsultacji chirurg szczegółowo wyjaśni możliwości zabiegu oraz dostosuje odpowiednią technikę operacji.
Waginoplastyka o zerowej głębokości
Waginoplastyka o zerowej głębokości zwana także wulwoplastyką, tworzona jest przez usunięcie penisa i moszny, i wykorzystanie tych tkanek do stworzenia zewnętrznych żeńskich narządów płciowych. Dzięki tej procedurze moszna jest wykorzystywana do stworzenia obu warg sromowych, podczas gdy łechtaczka i kaptur łechtaczki są wyrzeźbione z głowy prącia z wykorzystaniem jego tkanek i nerwów. Pozwala to na powstanie estetycznie wyglądających genitaliów które zachowują właściwe doznania. Funkcjonalny otwór cewki moczowej jest również tworzony przy użyciu pozostałych tkanek i jest przenoszony do odpowiedniej pozycji żeńskiej. Nie tworzy się kanału pochwy, co jest idealne dla pacjentek, które nie chcą penetracji.
Rekonwalescencja
Po wulwoplastyce pacjenci zwykle spędzają nie więcej niż jedną noc w klinice. Pacjenci, którzy przyjeżdżają do kliniki z daleka, np. z zagranicy, powinni liczyć się z koniecznością pozostania na miejscu przez około dwóch tygodni, aby lekarze mogli na bieżąco monitorować proces gojenia. Cewnik i opatrunki usuwane są po tygodniu od operacji.
Waginoplastyka z odwróceniem prącia
Waginoplastyka z odwróceniem prącia polega na wytworzeniu zewnętrznych narządów zgodnych z anatomią, podobnie jak w wulwoplastyce, oprócz tego stworzony zostaje także kanał pochwy. Jest to operacja jednoetapowa. Moszna służy do tworzenia obu warg sromowych, podczas gdy łechtaczka i kaptur łechtaczki są wyrzeźbione z głowy prącia, wykorzystując jego tkanki i nerwy. Funkcjonalny otwór cewki moczowej jest również tworzony przy użyciu pozostałych tkanek i przenoszony do odpowiedniej pozycji żeńskiej przy użyciu pozostałych tkanek. Dawna skóra prącia jest odwrócona, aby utworzyć wyściółkę kanału pochwy. Skóra moszny służy również do zwiększenia głębokości kanału pochwy. Ostatecznym rezultatem jest anatomicznie zgodna, estetyczna i funkcjonalna pochwa. Gruczoł krokowy pozostaje nienaruszony, aby dawać odczucie punktu G podczas stosunku pochwowego.
W przypadku tej procedury depilacja będzie musiała zostać wykonana 6-9 miesięcy przed zastosowaniem elektrolizy.
Rekonwalescencja
Po inwersji prącia pacjenci zwykle spędzają 1-2 noce w klinice. Pacjenci, którzy przyjeżdżają do kliniki z daleka np. z zagranicy powinni liczyć się z koniecznością pozostania na miejscu przez około dwóch tygodni, aby lekarze mogli na bieżąco monitorować proces gojenia. Po tygodniu od usunięcia opatrunków, upakowania pochwy i wyjęciu cewnika, rozpocznie się codzienny harmonogram rozszerzania pochwy. W kolejnym tygodniu pacjent samodzielnie monitoruje swoje postępy i może już wrócić do domu.
Kolowaginoplastyka
Kolowaginoplastyka polega na wytworzeniu zewnętrznej anatomii zbliżonej do operacji wulwoplastyki, oraz wytworzeniu kanału pochwy. Zabieg ten rozkłada się na dwie operacje w odstępie sześciu miesięcy. W pierwszej procedurze chirurg stworzy zewnętrzną anatomię. Sześć miesięcy później, po zagojeniu się zewnętrznych narządów płciowych, kanał pochwy zostanie utworzony z części prawej okrężnicy. Ostatecznym rezultatem jest anatomicznie zgodna, estetyczna i funkcjonalna pochwa, która może się samonawilżać dzięki zastosowaniu tkanki okrężnicy. Gruczoł krokowy pozostaje nienaruszony, aby otrzymać odczucie punktu G podczas stosunku pochwowego. Elektroliza nie jest potrzebna do tej procedury. Operacja tego typu nie jest przeznaczona dla pacjentów, którzy cierpią na wrzodziejące zapalenie jelita grubego, chorobę Leśniewskiego Crohna lub nowotwór okrężnicy.
Rekonwalescencja
Po zabiegu kolowaginoplastyki pacjenci spędzają zwykle jedną noc w klinice. Jednak na miejscu (pacjenci zagraniczni i spoza miasta) muszą pozostać tydzień, aby lekarze mogli na bieżąco monitorować etapy gojenia. Po tygodniu opatrunki i cewnik zostaną usunięte. Drugi etap kolowaginoplastyki, polegający na stworzeniu kanału pochwy, nastąpi około sześciu miesięcy po pierwszej operacji. Pacjent spędzi w szpitalu trzy do pięciu nocy. Po tygodniu od usunięcia opatrunków i wyściółki pochwy, rozpocznie się codzienny harmonogram rozszerzania.
Jak wygląda proces dylatacji?
Po inwersji prącia lub plastyce kolowaginy rozpocznie się codzienny schemat rozszerzania. Jest to ważny proces, pozwalający utrzymać otwarte wejście i kanał pochwy, jednocześnie zapobiegając utracie głębokości. Początkowo rozszerzenia mogą być bolesne, ale ustępują wraz z ustępowaniem obrzęku i dalszym gojeniem. Pacjenci powinni wykonywać rozszerzanie trzy razy dziennie po dwadzieścia minut przez około sześciu miesięcy. Po kilku miesiącach dylatacje stają się znacznie łatwiejsze – stają się prostym, łatwym zabiegiem. Po roku po operacji pacjentki mogą zmniejszyć ilość poszerzeń, zwykle do jednego dnia, bez ryzyka utraty kanału pochwy.
Labioplastyka – rewizje pochwy
Gojenie się ran jest bardzo indywidualne, u każdego pacjenta przebiega w innym tempie i z innym skutkiem. Niektórzy pacjenci mogą wymagać zabiegów rewizyjnych, które są zwykle wykonywane rok od pierwotnej operacji. Chirurg może wykonać wszelkie rewizje, w tym przeniesienie tłuszczu do warg sromowych większych, labioplastykę w celu zdefiniowania warg sromowych mniejszych, zmianę rozmiaru łechtaczki lub cewki moczowej oraz rewizje blizn.
Orchiektomia
Podczas tej procedury oba jądra zostaną usunięte przez nacięcie w mosznie. Celem tego jest zatrzymanie przepływu testosteronu. Po tej operacji blokery androgenów nie będą już potrzebne. Tkanka moszny może zostać usunięta w tym samym czasie, jeśli jest to pożądane, jednak nie będzie już kompatybilna z waginoplastyką z odwróceniem prącia.