Biologiczny czas półtrwania w skórze egzogennego kwasu hialuronowego wynosi około 12 godzin, co oznacza, że ulega on szybkiej degradacji w wątrobie do dwutlenku węgla i wody.
Niewątpliwą zaletą chemicznie usieciowanej cząsteczki kwasu hialuronowego jest jej dużo większa stabilność, trwałość i znacznie wolniejsze wchłanianie.
Usieciowany kwas hialuronowy
Wiązania krzyżowe służą do sieciowania łańcuchów HA. Do sieciowania preparatów kwasu hialuronowego najczęściej stosuje się eter diglicydowy 1,4-butanodiol (BDDE) lub diwinylosulfon. W konsekwencji chemicznego sieciowania otrzymujemy wiskoelastyczny polimer.
Podwyższeniu ulega lepkość i sztywność kwasu, zmniejszeniu ulega jego rozpuszczalność w wodzie, natomiast znacznie rośnie (nawet 100-krotnie) jego odporność na degradację enzymatyczną, jednocześnie zachowany zostaje poziom biokompatybilności i antygenowości kwasu hialuronowego (tzn. zdolności substancji do reagowania z przeciwciałami).
Bardzo ważną informacją jest także to, że okres półtrwania HA w skórze ulega znacznemu wydłużeniu.
Okres półtrwania HA w skórze, obejmuje 2 fazy:
- faza I – rozerwanie wiązań krzyżowych na skutek hydrolizy (deestryfikacji) i uwolnienie naturalnego HA;
- faza II – hialuronidaza tnie HA na fragmenty i następuje degradacja charakterystyczna dla endogennego HA.
(Naturalnym procesem jest to, że część cząsteczek HA ulega degradacji,natomiast pozostałe wiążą więcej wody, utrzymując stałą objętość żelu.)
W przypadku preparatów usieciowanego kwasu hialuronowego zmianie może ulec liczba usieciowanych łańcuchów, a także stopień usieciowania. Im mniej wolnych łańcuchów polimerowych, tym wyższa gęstość oraz spoistość żelu. Spoistość jest tym większa, im większa koncentracja i stopień usieciowania kwasu hialuronowego.
Aby preparat mógł opierać się siłom ściskającym w tkance bardzo ważna jest wysoka spoistość wypełniacza.
Według opinii specjalistów dobrze skoncentrowany i usieciowany kwas pozwala na uzyskanie lepszych rezultatów estetycznych. Może on jednak okazać się problematyczny podczas podawania – im wyższy jest współczynnik sprężystości, tym większa gęstość żelu.
