Występuje naturalnie w organizmie człowieka, spora jego część znajduje się w skórze, a – gdy go z wiekiem ubywa – następują zmiany w wyglądzie, gęstości i jakości skóry, i tkanek.
W gabinecie medycyny estetycznej jest chwalony za szybkie efekty zarówno przez lekarzy, jak i pacjentów. Wiecie już, o czym mowa? Tak, to kwas hialuronowy!
Kwas hialuronowy to najpopularniejszy wypełniacz stosowany w medycynie estetycznej. Jednak kwas kwasowi nierówny. Ten podawany w gabinecie medycyny estetycznej nie jest dokładnie tym samym, który naturalnie występuje w organizmie człowieka. (To nie jest osocze, które możemy pobrać i ponownie wstrzyknąć w dany obszar skóry).
Na czym polega różnica? Skąd bierze się kwas hialuronowy podawany nam w gabinecie medycyny estetycznej?
Powstaje w wyniku procesu technologicznego, w którym wykorzystywane są genetycznie zmodyfikowane bakterie, wytwarzające identyczny z ludzkim kwas hialuronowy. Aby preparat nie uczulał i nie wywoływał stanów zapalnych, kolejnym procesem „produkcji” jest oczyszczenie go z bakterii. Im preparat jest czystszy, tym bezpieczniejszy i trwalszy (lepszy jakościowo).
Preparaty z kwasem hialuronowym różnią się między sobą gęstością, czyli stopniem usieciowania. To także proces technologiczny (łączenia się i zagęszczenia cząstek). Im mocniejsze usieciowanie, tym gęstszy preparat, a co za tym idzie – bardziej trwały efekt (choć zmniejszają się jego właściwości nawilżające).
Kolejną różnicą jest stężenie HA (kwasu hialuronowego) w danym preparacie.
Podawany w gabinecie kwas hialuronowy, w zależności od potrzeby i rodzaju zabiegu, możemy podzielić ze względu na różnice w usieciowaniu (gęstości) na:
– bardzo gęsty kwas hialuronowy, konsystencją przypominający bardzo stężałą galaretę lub niekiedy nawet plastelinę – jest to typowy „wypełniacz”, najczęściej stosowany w zabiegach wolumetrycznych.
– kwas o średnim usieciowaniu, (konsystencją przypomina kisiel), który służy np. do wypełniania ust, drobnych zmarszczek itp.
– nieusieciowany kwas hialuronowy z silnym działaniem nawilżającym. Jego wodnista konsystencja sprawia, że najczęściej podawany jest na skórę w formie mezoterapii. Ten kwas jest najmniej trwały.
